Volg de albumestafette
Muzikanten kiezen albums tijdens Week van de Belgische Muziek
25 januari 2022
Muzikanten kiezen albums tijdens Week van de Belgische Muziek
25 januari 2022
Tijdens de Week van de Belgische Muziek zet Muziekmozaïek albums en hun makers in de schijnwerpers. Elke dag kiezen twee muzikanten of bands hun favoriete Belgische folk-, jazz- en mo’ plaat waarvan de artiest de volgende dag op z’n beurt een album selecteert, enzoverder. Een verrassende albumestafette bepaald door artiesten zelf.
Benieuwd naar de uiteindelijke collectie?
Bipolar Bows kiest De Grote Vrouw van Lara Rosseel (Eigen beheer, 2020)
‘Lara is een goede vriendin. We hebben enorm veel bewondering over hoe ze haar eigen groep afgelopen jaar op de kaart heeft gezet en haar plaat staat bij ons beiden in de favorietenlijst. Het is een bron van inspiratie voor onze eigen muziek. Doe zo voort Lara!’
Lara Rosseel kiest JAVA van Dijf Sanders (W.E.R.F. Records, 2017)
‘Ik vind het ten eerste fantastisch hoe Dijf visueel zijn hoezen vorm geeft. De kleur en stijl spreken mij aan.
Wat ik zo geweldig vind aan zijn muziek, is net die combinatie van originele soundtracks uit andere culturen met westerse invloeden als elektronica, keys, sax, veel percussie en drums. Dijf is een multi-instrumentalist die elektronische muziek met akoestische muziek mengt. Hij maakt een naadloze mix tussen originele soundtracks van over de hele wereld met akoestische instrumenten uit Europa. Dit alles met een laagje elektronica over.
Het is een warme combinatie van sferen, groove en zweverige oorden, zonder de ruwe en pure kant van de opnames te verliezen. Ook kun je door de opnames vogelgefluit, kikkergebrul,… horen. Al deze originele geluiden brengen me helemaal tot bij de oorsprong van de opnames. Alsof ik er zelf bij ben. De percussieve aard van veel nummers zijn voor mij als de perfecte basis voor een goede dans-trip!
Hij slaagt er in elk instrument, akoestisch en elektronisch, te laten versmelten en tot hun recht te brengen, zonder hun akoestische sound te verliezen.’
Kris Dane kiest Muted Songs for Piano van Nicolas Rombouts/Matt Watts (Starman Records, 2021)
‘Dit is een uiterst intimistische plaat, zowel geschikt om in de vroege ochtend als in de late avond te beluisteren. Een verhalende plaat ook, met de nummers in exact de juiste volgorde, zoals de narratieve hoofdstukken van een fairy tale, waarbij het verhaal als het ware in je oor gefluisterd wordt. De instrumentatie geeft comfort en voedt de bevreemding. Een break-upplaat, uit het leven gegrepen. Eerlijk, rauw tot bloedmooi. Een meesterwerk!’
Nicolas Rombouts kiest Grand Picture Palace (W.E.R.F., 2021)
‘Anneleen Boehme componeerde in deze tijden een pracht van een plaat voor een nonet dat op een filmische manier jazz en klassiek combineert. Maar het is vooral in de bassolo’s dat je hoort wat voor een geweldige improv muzikante zij ook is. Een verhaal dat moest verteld worden. Hopelijk komt er een vervolg!’
Dijf Sanders kiest Greatest Hits van Brik Tu-Tok (Eigen beheer, 2019)
‘Hun eerste album is een leuk staaltje dadaïsme en blues/folk/pop. Het is een energetische ode aan het verkeerd interpreteren van songteksten. De muziek is zeer bric-à-brac op een ontwapenende wijze. Ze maken veel gebruik van huis-, tuin- en keukengerei en het doet me ook denken aan de oude chain gang blues tracks.’
Brik Tu-Tok kiest Easy Alice van Liesa Van der Aa (Rockoco, 2020)
‘Easy Alice is een uitzonderlijke plaat die verwart en intrigeert. Je reist door zoveel verschillende sferen, het botst en zwiert alle kanten uit. Het is een plaat met vele geheime kanten waardoor je hem nooit beu wordt. Het is volstrekt uniek. Avant-garde!’
Anneleen Boehme (Grand Picture Palace) kiest First Provocations van Echoes of Zoo (Eigen beheer, 2019)
Nathan Daems (Echoes of Zoo) kiest The Book of Lovers van Lâmekân Ensemble (Cyprès, 2017)
‘Het Lâmekân Ensemble wordt geleid door Tristan Driessens. Hij is een heel geïnspireerde artiest die het, al beseft hij het gewicht van het genre, toch aandurft en ook aankan om de extatische muziek van de draaiende derwishen uit de sufitraditie onder handen te nemen. Ik bestudeer al jaren de Turkse makams, scales en modi op kwarttonen, maar Tristan is werkelijk een meester op dat vlak. Respect!’
SCHNTZL kiest What Lies in the Sea van Lilly Joel (Lynn Cassiers & Jozef Dumoulin) (Sub Rosa, 2015)
‘We hebben What Lies in the Sea gekozen omdat het zo heerlijk troebel, mysterieus en warm aanvoelt. Het is danig specifiek dat het een wereld van klanken vormt die helemaal op zichzelf staat. Als dit album een plaats zou zijn, willen wij daar op vakantie, om daar dan gewoon een beetje rond te kijken.’
Tristan Driessens (Lâmekân Ensemble) kiest Barcelone van Les Violons de Bruxelles (Lejazzetal Records, 2019)
Tcha Limberger (Les Violons de Bruxelles) kiest Monstruos y Duendes Vol. 3 : Médyn van Myrddin (Zephyrus, 2021)
‘Volume drie is de nieuwste in een reeks van uiteindelijk vier soloalbums. Ik moet wel zo eerlijk zijn om toe te geven dat ik Médyn nog niet volledig gehoord heb, maar ik weet zeker dat het fantastisch is. Myrddin stuurde me op voorhand enkele opnames omdat hij mijn mening over de mix wou horen.’
Jozef Dumoulin (Lilly Joel) kiest Vivaces van Pierre van Dormael (IGLOO, 2001)
‘Hij leeft niet meer, jammer genoeg. Maar dit is wel een plaat die voor mij helemaal over vitaliteit gaat, leven in al zijn vormen. In het Frans zijn plantes vivaces ook de planten die de winter overleven en meerdere jaren present geven. Ik heb deze schijf grijsgedraaid toen ze uitkwam en ik raad ze nog vaak aan aan buitenlandse muzikanten die nog nooit van Pierre hebben gehoord, of die gewoon op zoek zijn naar goede muziek. Ze staat ook op terwijl ik dit schrijf en ze heeft me weer helemaal bij mijn nekvel. Geweldige composities die complexiteit en een heel aparte emotionele nabijheid combineren zoals alleen Pierre dat kan. Geweldige solo’s (Bo Van der Werf!!!) en een beestige ritmesectie (de complementariteit van Otti en Stéphane is meer dan uniek en we kunnen ook genieten van een al jaren uit het publieke leven teruggetrokken Chander Sardjoe). Het is verder ook een best vreemde plaat, en daar hebben we er veel meer van nodig. Niet perfect ook, wat in deze voor mij zeker bijdraagt aan de charme.’
Lynn Cassiers (Lilly Joel) kiest Bata Baba Loka van Eric Thielemans (Oorwerk, 2018)
‘Een heel album lang met Eric die drumt, dikwijls alleen, geweldig!!!’